
Kitap ilerledikçe Saatleme Bankası,Türlü İşler Bankası,İspiritizma Cemiyeti gibi tuhaf kurumların ve yine birbirinden tuhaf karakterlerin resmigeçidine dönüşüyor.Bu karakterlerden biri de Mübarak adlı eski bir saat!
Kendi fonksiyonunu yaratacak olan bir kurum ve bu kurumun istihdam ettiği insanlar,aşk üçgenleri,kayıp hazineler,insan ilişkileri,simya,saat ve zaman kavramları,yeni ve batılı olana duyulan ilgi kitapta çok güzel işleniyor.Dört bölümden oluşan kitap Tanpınar'ın benzersiz üslubu ve kurgusuyla gayet akıcı.Bir süre sonra olayların ve kişilerin absürdlüğü o kadar artıyor ki Hayri Bey gibi çıldırmanın eşiğine geliyor insan.Modernleşmeye çalışan topluma yönelik müthiş bir kara mizah örneği.Mutlaka okunmalı.
"Bilgi bizi geciktirir.Zaten ne sonu ne gayesi vardır.Mesele yapmak ve yaratmaktır.Bilselerdi, bilselerdi...Fakat bilselerdi bunu yapamazlardı.Bu heyecana,bu icada,bu kendiliğinden bulmaya erişemezlerdi.Bilgileri buna mani olurdu..."
"İnsan neyi anlatabilir?İnsan insana, insanlara hangi derdini anlatabilir?Yıldızlar birbiriyle konuşabilir, insan insanla konuşamaz."
0 fikrim var:
Yorum Gönder