Yaz gelmesin ya istemiyorum. Bu bahar depresyon içinde geçiyor, yazın kim bilir ne olur. Dengesiz ruh hali, bir amaçsızlık... Amanın hayat güzel de yaşaması zor be hacı. Ben hiçbir zaman mutlu olamayacaklardanım galiba yapacak bişi yok. Siz beni 2 yıl önce görecektiniz o zamanlar daha iyiydim. O zaman kurulsaydı bu blog patlardı şimdiye behehey (aman allahım kızımı bir megalomana veriyorum!) En sevdiği iş bunalıp daha da dertlenmek olan benim gibi patetiklere (bu kelimeyi Lost'un Charlie'si gibi telaffuz ediyoruz) Zeynep Casalini'nin Nihayet adlı ilk albümünün güzide parçası Amacım Yok'u armağan ediyorum. Napıyoruz, dinliyoruz "anam bu da çok depresifmiş yahu" diyip bi daha dinliyoruz:) -gülen surat da olmasa halimiz ne olurdu?
Gün güzel doğuyorsa
Hüzün çekip gidiyorsa
Sonun şimdiden gülüyorsa
Zorla ağlama
Amacım yok
Yaşamak buysa
Elimi tut uçarım yoksa
Yüzüme bak
Ve sus benle son defa
0 fikrim var:
Yorum Gönder