Hayat gerçekten bir yağmur gibi,bazen sinirleniyoruz çünkü sel,fırtına,lodos vuruyor dağıtıyor bizi; perişan oluyoruz.Bazen de tatlı tatlı yağıyor,biz güzel bir evde ikindi vakti oturuyoruz çayımızı içerken.Bazen sevdiğimiz insanla yakalanıyoruz,mutlu oluyoruz.Bazen güneş sımsıcakken ılık ılık yağıyor birden.Sonra aniden de kesiliveriyor sürpriz gibi;geldiği gibi gidiyor,eski bir dost gibi.
Durup dururken küçük bir ayrıntı bazen yakalıyor insanı usulca çekiştiriyor yakasından.
Ben de birkaç gün önce otobüste küçük bir çocuk gördüm annesinin kucağında oturuyor. 3-4 yaşında,kulağında bir cihaz vardı belli ki o yaşında sağlık sorunlarıyla karşılaşmış,şimdiden anlamadığı bir yorgunluk çökmüş gözlerine.Elinde de fermuarlı mavi bir dosya tutuyor sıkı sıkı.Dosyanın üstünde ingilizce bir cümle var,anlamını bilmiyor çocuk ama ben görünce mutlu oluyorum,etkileniyorum bu basit cümleden keşke öyle olsa diyorum keşke olsa.Çocuk dosyayı ileri geri hareket ettirince yazı daha da ortaya çıkıyor,daha bir hoş geliyor şimdi:"Let life be beautiful like summer flowers." diye öğüt veriyor bize küçük bir dosya...
0 fikrim var:
Yorum Gönder